فرهنگی سیاسی اقتصادی اجتماعی نظامی

صفحه خانگی پارسی یار درباره

استعفا و تناقض با قسم نمایندگی

    نظر
استعفا و تناقض با قسم نمایندگی

استعفا و تناقض با قسم نمایندگی

سیاست > مجلس  - حسین نجابت

هر نماینده ای حق دارد هر لحظه که حس کرد کار آمدی لازم را ندارد، استعفا بدهد. زیرا باید به قسم نمایندگی مبنی بر ایفای وظایف نمایندگی خود پایبند باشد و بتواند تا آخرین لحظات وظایف محوله را انجام بدهد.بنابراین استعفای نماینده در تناقض با قسم نمایندگی نیست و نمی توان آن را زیر سوال برد زیرا در ادوار گذشته هم شواهدی وجود دارد که برخی از نمایندگان استعفا دادند.

استعفای آقای حسینیان باید توسط مجلس بررسی شود  و نمایندگان باید دررابطه با آن نظردهند. چون این مساله حق عمومی است. هرچند بعیدم ی دانم که مجلس به این استعفا رای دهند.

 آقای حسینیان حق دارد نظرات خود را در قالب نامه ای بیان کند و خواستار استعفا از نمایندگی مجلس شود. فقط در مجلس است که این نظرات شنیده شده و به رسمیت شناخته می شود و در سایر قوای کشور این رویه مرسوم نیست اما مجلس نهادی است که ریاست آن فقط یک رای دارد و نمی تواند نظر خود را تحمیل کند ولی در قوه مجریه و قضائیه اختلاف سلایق و نظرات مورد پذیرش قرار نمی گیرد و همه افراد تابع نظر رییس آن نهاد هستند.

اگر فرد و یا گروهی خاص از این روش برای بیان نظرات خود بهره گرفت نمی توان این فرد یا جریان را به تندروی متهم کرد زیرا هر گروه و جریانی در مجلس سعی می کند نظرات خود را بیان کند و آن را به اکثریت تبدیل نماید تا مورد پذیرش جمع قرار گیرد بنابراین وارد کردن اتهام تندروی و افراط به افراد صرف استعفا یا به کار گیری شیوه های دیگر به هیچ وجه درست نیست .

در نامه آقای حسینیان آمده است که رئیس مجلس از یک جریان حمایت می کند البته وجود جریانات و گرایش های سیاسی در مجلس امری طبیعی است همچنانکه در مجلس ششم مشارکت اکثریت را داشت اما باید پذیرفت که آرایش سیاسی در مجلس تغییر پیدا کرده و دیگر نمی توان مجلس را به جناح چپ و راست تقسیم کرد بلکه جریان اصولگرا و...وجود دارد که باید به خوبی در مجلس هدایت شود.

بیان هر گونه اظهار نظری تا پیش از اینکه سخنان آقای حسینیان شنیده نشود،درست نیست. به ویژه آنکه پاسخ ها سلیقه ای می شود که باید از آن پرهیز کرد البته رایزنی گسترده ای انجام می شود تا ایشان استعفا ندهد من نیز نمی توانم در این مورد قضاوتی کنم و باید آن را به آینده موکول کرد.